Η Θέμις έχει χάσει

Tου Παντελη Μπουκαλα

Ηταν από καλό σόι η Θέμις. Γονείς της ο Ουρανός και η Γη, αδερφή της η Μνημοσύνη. Και όταν, μετά την ήττα των Τιτάνων, έπρεπε να μπει κάποια τάξη, έσμιξε με τον νικητή Δία και απέκτησε τρεις κόρες με ωραία ονόματα: την Ευνομία, τη Δίκη και την Ειρήνη. Αν μετρήσουμε κι όσα λέει ο Αισχύλος, γιος της ήταν ο Προμηθέας, ο ήρωας του πολιτισμού. Είναι λοιπόν η Θέμις μάνα όλων των καλών, μια Μητέρα Θεά άλλου τύπου. Και είναι επίσης μια μορφή χαμένη οριστικά στους αρχαίους μύθους.

Τη Θέμιδα οι αναπαραστάσεις τη θέλουν να κρατάει ζυγαριά και να ’χει τα μάτια σκεπασμένα, για να μην επηρεάζεται στην κρίση της, να είναι απροσωπόληπτη. Και είναι βέβαιο πως όσοι κι αν ερωτηθούν, εκατό ή εκατό εκατομμύρια, όλοι θα πουν ότι τη Δικαιοσύνη τη θέλουν αυστηρή, να μη μετράει το

δίκαιο του καθενός κατά το βάρος της ισχύος του, να μην υπακούει σε εξωδικαιικές παραμέτρους και εξωθεσμικούς παράγοντες. Αλλά εδώ ακριβώς μετακινούμαστε από τους αρχαίους μύθους στα σύγχρονα παραμύθια...

Φυσικά και τη θέλουμε ανεξάρτητη τη Δικαιοσύνη. Αλλά ανεξάρτητη από όλους τους υπόλοιπους. Οχι από μας, όχι από την παρέα, την οικογένεια, το κόμμα ή την πατρίδα μας (όταν πρόκειται για δικαστήρια υπερεθνικής αρμοδιότητας). Βεβαίως και πρέπει να μη χρωματίζεται, αυτό όμως δεν το εννοούμε μηδενιστικά· εννοούμε ότι οφείλει να μην παίρνει το χρώμα των άλλων, αφού το δικό μας είναι αγνό κι αμόλυντο· αυτονοήτως και αυτοδικαίως. Βεβαίως και τη θέλουμε τυφλή. Αλλά δεν μας πειράζει να σηκώνει ενίοτε το πανάκι από τα μάτια της για να κοιτάξει προς την πλευρά μας προστατευτικά. Και βεβαίως θέλουμε να είναι η ζυγαριά της αντικειμενική, με ειδικούς μηχανισμούς που θα αποτρέπουν όποιον πάει να την πειράξει σαν ζυγαριά παλιού παντοπωλείου. Αλλά, η αλήθεια να λέγεται, αν είχε την καλοσύνη να βάλει στο ένα της τάσι το συμφεροντάκι μας, προσωπικό ή κομματικό, για να βαρύνει και να γείρει, ε, δεν θα στενοχωριόμασταν κιόλας.

Το πόσες Θέμιδες έχουμε, ανάλογα με την οπτική του καθενός, το είδαμε και τώρα, με την υπόθεση του αγίου Εφραίμ. Οι φίλοι του βρήκαν την απόφαση της Δικαιοσύνης όχι μόνο βαριά αλλά και αντιχριστιανική, γιατί ήταν λέει Χριστούγεννα (όχι πάντως τα Χριστούγεννα του Βατοπεδινού Εφραίμ, φανατικού παλαιοημερολογίτη). Οσοι υποψιάζονται ότι το σκάνδαλο του Βατοπεδίου θα περάσει δίχως έλεγχο και τιμωρία, όχι μόνο για τους μεθοδικά αυτοπροστατευόμενους πολιτικούς αλλά και για τους εξωπολιτικούς υπηρέτες τους, τα βρήκαν όλα άψογα. Αν η δικαστική απόφαση ήταν αντίθετη, οι «ομάδες» θα αναποδογύριζαν τις απόψεις τους, διατηρώντας ωστόσο την απολυτοφροσύνη τους. Κι είναι και κάποιοι αγαθοί που πιστεύουν πως οι άγιοι λένε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Δεν θέλουν δηλαδή να παραδεχτούν ότι και οι άγιοι στην επικράτεια του μύθου ζούνε.  kathimerini.gr